Do dziś pozostaje najbardziej „czarnym”, afrobrazylijskim miastem Brazylii. Do połowy XVII wieku był największą i najbogatszą metropolią całej południowej półkuli! Rozkwit zawdzięczał handlowi cukrem – a do jego produkcji potrzebni byli niewolnicy, których przywożono z zachodniej Afryki. 

Bogactwo dawnej stolicy widać w kapiących od złota kościołach. Zajrzymy do  barokowego kościoła św. Franciszka, którego wnętrze jednych zachwyca, a drugich przytłacza niebywałym przepychem i nasyceniem złotych ornamentów.  

Pójdziemy na spacer po Pelourinho – kolorowej dzielnicy wpisanej na listę UNESCO, gdzie w czasach niewolnictwa stał pręgierz. Będziemy mieć czas obiad w tradycyjnej restauracji bahiańskiej – spróbujemy moqueca i acarajé, dwóch smaków tego regionu.

W planie mamy warsztaty tańców afro-bahiańskich, czyli samba afro i ijexá. Przez taniec wejdziemy głębiej w lokalną kulturę i obyczaje. 

Wieczorem możemy wybrać się na  Balé Folclórico da Bahia – spektakularne tańce orixás, maculelê, samba de roda i capoeira w teatrze Miguel Santana (opcjonalnie ok. 120 BRL).
Po spektaklu czas na tańce lub muzykę na żywo – w soboty w klubach Salvadoru króluje forró, samba de roda, axé i pagode.

Porozmawiamy o synkretyzmie religijnym, o orixás i o tym, jak bardzo brazylijskie orixás przypominają kubańskie orishas.

A żeby poczuć to w ciele, będziemy mieć warsztaty samby de roda.

Potem wybierzemy się na spacer po dzielnicy Ribeira, odwiedzimy sanktuarium Nosso Senhor do Bonfim, gdzie zobaczymy przygotowania do wielkiego święta 2 lutego.

Proponuję przerwę na obiad w Ribeira, a na deser najsłynniejsze lody w Sorveteria da Ribeira.

Wieczorem: koncert muzyki afro-brazylijskiej lub samby pod chmurką. W weekendy lokalni mieszkańcy zbierają się spontanicznie, żeby tańczyć i grać sambę de roda. To autentyczne doświadczenie – przychodzisz, siadasz, słuchasz, dołączasz…

To uroczystość ku czci Iemanjá (Yemanjá) – bogini morza, matki wszystkich orixás, opiekunki rybaków, marynarzy, rybaków i wszystkich ludzi żyjących dzięki morzu. 

Już przed świtem, od 5–6 rano tysiące ludzi ubranych na biało zbiera się przy plaży Rio Vermelho. Przynoszą dary: białe kwiaty, perfumy, grzebienie, lusterka, biżuterię, świece. Te dary układają w koszach i małych łodziach, a rybacy wypływają, żeby złożyć je w morzu. Jeśli fale zabiorą dary, oznacza to, że Iemanjá je przyjęła i obdarzy łaską.

Na plaży zobaczymy rytuały candomblé oraz śpiewy i tańce ku czci bogini. Kobiety w tradycyjnych białych sukniach, zwane filhas de santo, niosą kwiaty i wonności. W powietrzu unosi się zapach kadzideł.

Przez cały dzień trwa festyn. Rozstawione są stragany z jedzeniem, gra muzyka na żywo i bębniarze, można zobaczyć wywodzącą się stąd capoeirę. Aż do rana w barach wzdłuż plaży są koncerty i imprezy. Często występuje wtedy kultowa grupa Olodum – najsłynniejszy zespół bębniarzy, symbol afro-brazylijskiej dumy. Ich energia udziela się wszystkim. Uwielbiam ich koncerty! 

Dla mnie Rio to najpiękniej położone miasto świata! Między oceanem, plażami  i stromymi skałami. To miasto samby, karnawału, ikonicznej Głowy Cukru i pięknych widoków ze szczytu Corcovado, który wieńczy figura Chrystusa. 

Po przylocie jedziemy do hotelu w dzielnicy Copacabana.

Będziemy mieszkać niedaleko najsłynniejszej plaży świata – a w Brazyii życie towarzyskie toczy się głównie na plażach. Nic dziwnego – ten kraj ma najdłuższą ciągłą linię brzegową na świecie, ponad 7 tysięcy kilometrów! Tylu wspaniałych plaż z bielutkim, czystym piaskiem nie znajdziemy nigdzie indziej.

Wieczorem pójdziemy na spacer brzegiem oceanu. Możemy wybrać się na kolację do lokalnej restauracji – spróbujemy prawdziwego churrasco (mięsa na szpadach) lub feijoada carioca.

Samba to taniec czysto brazylijski: łączy rytmy afrykańskie przywiezione przez czarnych niewolników, zatrudnionych na plantacjach, z ludowymi melodiami portugalskimi – stamtąd wywodziła się rodzina cesarska i arystokracja. Zyskała taką popularność, że obecnie jest hymnem narodowym kraju!  

Będziemy mieć czas na poznanie sambowej kultury Rio. Żeby poczuć rytm Rio w ciele i sercu, będziemy mieć  warsztaty samby. Gorącej samby trudno się nauczyć, wygląda na to, że płynie w krwi Brazylijczyków.  Ale poruszamy się w jej rytmie i choć trochę ją poznamy! 

Pojedziemy na Sambódrom, gdzie odbywa się rywalizacja szkół samby. Zwiedzimy muzeum samby i poznamy historię karnawału. Ekstatyczny rytm, giętkie, smagłe ciała, błyszczące perłami potu, oszałamiające, barwne stroje, kolorowe pióra – to wszystko tworzy najsłynniejszy karnawał świata.

Wybierzemy się też na Santa Teresa, żeby poznać dzielnicę bohemy artystycznej pełną galerii i kawiarni z widokiem na centrum Rio ze wzgórza.

Wieczorem chcemy zobaczyć, jak tańczą sambę. I może też spróbować!

Po południu czeka nas ikoniczna Głowa Cukru (Pão de Açúcar).  Możemy tam wjechać kolejką linową  – widoki o zachodzie słońca są niezapomniane, gdy Rio tonie w złocie i różach wieczoru. 

Dla chętnych mamy możliwość wspinaczki na Głowę Cukru z przewodnikiem i liną! Najłatwiejsza droga zajmuje ok. 3 godziny – to niezapomniana przygoda z pięknymi widokami na Rio i zatokę Guanabara. Sama chciałabym wspiąć się na szczyt! 

Wieczorem  czas wolny lub wyjście na sambę na żywo w jednym z klubów w Lapa lub Botafogo. Najlepsze możliwe opcje polecę już na miejscu.

Stoi na szczycie wzgórza Corcovado (czyli Garbus), liczącego 710 metrów wysokości nad poziomem rozpościerającego się u jego podnóża oceanu.

Statua jest gigantyczna – mierzy 30 metrów wysokości i jest postawiona na 7 – metrowym cokole, waży ponad tysiąc ton. Sama głowa Chrystusa ma 3,5 metra wysokości i waży 35 ton.

 Ze szczytu rozciąga się widok na całe Rio, zatokę Guanabara i górzystą panoramę miasta. 

Wjedziemy kolejką, która wiezie nas wśród tropikalnego lasu, a po drodze podziwiamy egzotyczną roślinność, bujną zieleń i ogromne, barwne kwiaty.  Na górze będziemy mieć czas na podziwianie widoków i zdjęcia – w tym miejscu to obowiązkowy punkt programu.

Potem czas na relaks na plaży Copacabana. Spacer, kąpiel w oceanie, zakupy na targach plażowych.

Na plaży spróbujemy świeżego kokosa lub soku z owocu açaí. Samo zdrowie! 

Wieczorem chcemy wybrać się na próbę szkoły samby (ensaio de escola de samba).
To jedyna taka okazja, by przed karnawałem zatańczyć w tłumie sambistas, usłyszeć bębniarzy i zobaczyć sambowe musas ćwiczące swoje choreografie.

Dla chętnych fakultatywnie proponuję wycieczkę po fawelach i Parku Narodowym Tijuca. To świetna okazja, żeby zobaczyć inne oblicze Rio – zarówno zielone, jak i społeczne.

Tijuca to największy miejski las deszczowy na świecie, dżungla w sercu Rio. Zobaczysz wodospady, punkty widokowe i poczujesz, jak amazońska przyroda przenika do miasta.

Wycieczka obejmuje także przejście przez fawelę z lokalnym przewodnikiem, który opowie o codziennym życiu mieszkańców, historii i przemianach tych dzielnic.

Możemy też:

• ruszyć w rejs po zatoce Guanabara i podziwiać piękne widoki na miasto z oceanu;
• pojechać mostem do Niterói, by zobaczyć Muzeum Sztuki Współczesnej projektu Oscara Niemeyera i podziwiać panoramę Rio z drugiej strony zatoki.

Wieczór: ostatnia impreza (sobotnia, szybko się nie skończy)  i pożegnanie z „Cidade Maravilhosa” – Cudownym Miastem.

Po przylocie przejedziemy do hotelu. Odpoczywamy po podróży, żeby nazajutrz w pełni sił zanurzyć się w zachwycający świat wodospadów Iguazú – jednego z siedmiu cudów natury.

– Biedna Niagara  – takie westchnienie na widok wodospadów Iguazu wyrwało się ponoć Eleonorze Roosvelt, bardziej od patriotyzmu ceniącej prawdomówność.

Dojedziemy w okolice najbardziej znanego wodospadu. Najbardziej spektakularna część to Garganta del Diablo – Diabelska Gardziel. To olbrzymia przepaść, w którą spada woda z ogromną mocą, tworząc mglistą chmurę i ogłuszający huk.  Żeby tam się dostać, najpierw czeka nas kilkunastominutowy spacer po przerzuconych nad wodą kładkach – pomostach. Będzie możliwość przepłynięcia się pontonami pod wodospadami (dodatkowo płatne ok. 100 USD) – niezapomniane, całkowicie mokre przeżycie!

Wieczorem powrót do hotelu w Foz do Iguaçu.

Barwne papugi mają po metr długości, to największe i zarazem najpiękniejsze na świecie. Kolorowe tukany pozują do zdjęć jak zawodowe modelki. Kolibry trudno zauważyć, gdy machając skrzydełkami wiszą nad kielichem kwiatu. 

Dla tych, którzy marzą o spektakularnych widokach proponuję lot helikopterem nad wodospadami (ok. 150 USD, fakultatywnie). Widok z góry zachwyca i pozwala w pełni docenić ogrom tego cudu natury.

Następnie ruszamy na spacer po brazylijskiej stronie wodospadów. To krótsza trasa, ale pozwala obejrzeć szeroką panoramę z innej perspektywy. Wyjdziemy na platformę tuż przy Gardzieli Diabła, gdzie poczujemy na twarzy orzeźwiającą mgiełkę wody. 

Wieczorem dla chętnych pożegnalna kolacja w restauracji z kuchnią brazylijską lub kolorowym show.

Możemy też odwiedzić skansen –  wioskę ludu Guarani, gdzie przewodnicy opowiedzą o kulturze, tradycjach i codziennym życiu tej rdzennej społeczności.

Po południu transfer na lotnisko i wylot z Foz do Europy.